Aankomst Quito

Eergister ben ik op de vliegtuig naar Quito gestapt, alsof het een enkeltje Utrecht centraal was. Volledig in een roes verkeerd nam ik afscheid van mijn ouders. Pas bij de overstap in Houston realiseerde ik me waar ik aan begonnen was. Gelukkig kwam ik al gauw een Hollandse meid tegen van 20 jaar die naar Ecuador ging om een half jaar stage te lopen in een land dat ze niet kent, waarvan ze de taal niet machtig is en die zelfs nog nooit eerder een internationale vlucht had gemaakt! Bij nader inziens leek ik dus zo gek nog niet. Gedurende de vlucht naar Quito hield ik mezelf nog aardig bij elkaar, maar eenmaal aangekomen in Quito zette onverbiddelijk het verval in: na een reis van 23 uur was ik toch echt moe en merkte ik op dat mijn gloednieuwe koffer het had begeven. Gelukkig stond al wel mijn gastgezin op mij te wachten.

Na een rit van 10 minuten kwamen we aan bij het huis van het gastgezin. Vanuit de garage opende hij een deur, waarna ik een kleine zitruimte en een slaapkamer kreeg te zien. De vader van het gastgezin vertelde dat dit mijn huisje was en dat het gezin op de bovenetage woont. Met de deur van plastic en teveel speelruimte aan de boven alsmede onderkant, het constante geluid van de tocht die naar binnen sluipt, het oerverdovende geluid van de vliegtuigen en de sirenes op de achtergrond, kreeg ik spontaan angstaanvallen. Gelukkig was ik veel te moe om daarbij stil te staan en viel ik na anderhalf uur toch nog in slaap.

De volgende dag ging het al een stuk beter. Na het ontbijt moesten de vader, moeder en oudste dochter gaan werken. Ik bleef thuis met de jongste dochter en zoon. Na wat spelletjes te hebben gespeeld, besloot ik toch maar een internetcafe te gaan opzoeken om het thuisfront op de hoogte te stellen dat ik goed ben aangekomen. Heb meteen een lokale simkaart aangeschaft (mijn nummer is: 00593 69914193, ik kan geen smsjes ontvangen maar wel gebeld worden vanuit NL). Ook heb ik een portie nasi besteld en met drinken daar 5 dollar voor betaald. Er zaten ook stukjes vlees in. Hoe meer happen ik nam des te aannemelijker het werd dat ik te maken had met de lokale delicatesse of iets vergelijkbaars met vier poten, een lijf van 1cm hoogte met een kleine kop en een staart. Verder ben ik die dag met de meiden van het gezin naar een salon geweest waar we een france manicure hebben gekregen voor maar 3 dollar! S avonds is het gastgezin naar een sweet 15 party gegaan. Ik heb besloten om lekker thuis te blijven omdat ik erg moe was. Heb lekker mijn kruik gevuld met heet water, een extra deken uit mijn koffer gepakt en vervolgens geslapen als een roos.

Morgen begin ik met de taalcursus en ik heb er heel erg veel zin in.

Veel liefs,
Varisha